Herfsten in Zwitserland
Na weken van overwegen waar gaan we naar toe, iets nieuws of het veilige warme Merano besluiten we de laatste dagen voor vertrek dat we de herfst gaan door brengen in Zwitserland.
Wat het ons zal brengen, geen idee, maar zeker een schat aan ervaring.
De zon schijnt, de wijnoogst is begonnen samen zorgen ze voor een heerlijk vakantie gevoel. Onze eerste plek is camping Im Burgtal te Wachenheim. Om 16.00 uur staat alles en gaan we op weg naar Deidesheim.
Deidesheim
Een gezellig authentiek dorpje met een lager gelegen parkje, waar je heerlijk tot rust kan komen. Hier boven ligt een super gezellig terras van Gutsauschank Weingut Dr.Kern, ze zijn pas ‘s avonds open. We vervolgen onze weg. Rechts van de kerk is een kleine sfeervolle weinstube, Kirchenstubl hier drinken we buiten in het najaarszonnetje onze koffie. Naast de stube ligt Weingut Dr. Von Bassermann Jordan, we proeven hier een riesling Auslese 2008 en een Goldmuskateller eiswein 2007, we genieten volop en nemen een flesje mee om op de camping de vakantie in te luiden.
Zwitserland
De volgende dag gaan we via frankrijk naar Zwitserland.
De camping aan het meer van Geneve valt tegen, 24 uur per dag de trein achter je en aan de andere kant de vrachtauto’s die af en aan rijden. Dit is nou niet wat je van een vakantie voorstelt; dan was de Spalstraat beter geweest. We gaan 10 kilometer omhoog, op camping Le Bivouac te Chatel-St-Denis vinden we een heerlijke plek. ‘s Avonds rijden we naar Lac Les Joncs, een klein meertje. Bij de hut nemen we koffie met pruimenvlaai, heerlijk. Teruggekomen, zijn we moe maar voldaan en vallen in slaap.
Dent De Jaman
Een schitterende dag vraagt om een tocht. We hebben er zin in. Vanuit Montreux gaan we met een tandradtrein omhoog naar de Dent De Jaman. Het treintje zit vol, samen met nog een stel zijn we de enigste die hier uitstappen. De rest reist door naar Rocher des Nayes. We gaan gelijk een stukje klimmen, omhoog bij de Dent De Jaman, het laatste stuk naar de top doen we niet: we komen net uit ons vlakke landje. Even rustig aan. Het uitzicht is adembenemend: het meer van Geneve licht magisch onder een wolkendek en de bergtoppen prikken als het ware daar door heen. Wat is dit mooi! Bij de afdaling merken we dat het herfst is. De noordkant van de berg is glibberig. Langzaam en al samenwerkend dalen we af. We hebben waanzinnige uitzichten, ondanks opperste concentratie, genieten we. Op de col de Jaman gaan de salade, het brood en de heerlijke droge worst gretig naar binnen. Daarna dalen we 1500 hoogtemeters door bossen en dorpjes en zien we een groep gele vlinders. Een berg geeft zoveel terug: de beleving, de rust, de uitzichten, bloemen, dieren en de berghutten. Alles met mekaar zou ik dit voor geen goud willen missen. Ik merk wel in een berghut waar alleen Frans wordt gesproken, ik mij ontredderd voel omdat je de taal niet spreek.
Romainmotier en de oever van het meer van Geneve.
De volgende dag bezoeken we sfeervolle dorpjes. We hebben spierpijn, we doen het rustig aan. Romainmotier is een oud sfeervol dorpje, we genieten van koffie, croissants en walnotenbrood. Het dorpje heeft een kerk en vele bijgebouwen. Ik vind het uniek dat deze kerk in zijn eenvoud mij stil krijgt. Het is jammer dat alle kerkbanken verwijderd zijn. De kerk is in fasen groter gemaakt, maar toch is het één geheel, de buitenkant verraad de verbouwingen.
Het dorp heeft verschillende waterplaatsen, het water is hier kraakhelder. Op het pleintje met platanen, eten we een croissantje en stappen we in de auto en rijden we naar het meer van Geneve. Ouchy is vast geplakt aan Lausanne. De boulevard is er een uit duizenden. Een waterloop met vele fonteinen, aan weerszijden trappen waarop je heerlijk kunt genieten: lekker met je voeten in het water.
In Lutry is de wijnoogst in volle gang. De druiven worden direct geperst, in alle steegjes hangt deze heerlijke druivengeur. Je krijgt gelijk zin om heerlijk te eten en te drinken.
Bij de boucherie/slager nemen we worst mee voor op de gril en bij Vincent de patissier/bakkerij halen we heerlijke toetjes. Een chocolade/mascarpone en crème brulee.
Ons laatste bezoek vandaag is de kerk St.Martin in Vevey. Wanneer het niet heiig is heb je hier prachtig uitzicht over het meer van Geneve. De begraafplaats met zijn cipressen is zeer indrukwekkend. Op de camping grillen we de worst en genieten we van de hemelse toetjes.
Gsteig
Vertrekken, via het meer van Geneve, tussen de wijnvelden door, rijden we bij Aigle het binnenland in. De bergen worden gelijk hoger. De zon schijnt, de herfst kondigt zich aan, de kleuren van de bomen zijn super. De bergcamping in Gsteig is overweldigend. Mooie ligging, schitterend sanitair, een plek uit duizenden. Het restaurant/receptie is gebouwd met hele boomstammen, sfeervol, je wil hier niet meer weg. De banken van hout zijn zo waanzinnig, dat de bank thuis gewoon blijft staan tot dat we ooit toe zijn aan zo’n bank. Misschien blijft het altijd een droom. Gsteig is een klein dorpje, het kerkje heeft schitterde details en prachtig houtsnedenwerk. Het kleine winkeltje is 7 dagen in de week open, en draait op de familie, oud en jong runnen samen de winkel.
Sanetsch meer
Gsteig heeft een eigen bergbaan, de Sanetschbaan. We gaan naar boven. Hier boven heb je een schitterde hut Auberge du Sanetsch, bij het knappende houtvuur drinken we koffie. We lopen linksom het kraakheldere meer, daarna vervolgen we het pad naar Col du Sanetsch. Het landschap zijn kale bergen en het gras is bruin. We zien nog ijs van afgelopen winter, het heeft hier eind mei nog gesneeuwd. Er bloeien nog gentianen.
Bij de splitsing G. de Croix gaan we richting Tour St. Martin.
Het gesteente is hier zo uitgesleten alsof je op ribben loopt. Een berg verliest gesteente en veranderd met de jaren. Wij verliezen sneller onze haren en veranderen ook met de jaren. Een berg blijft fascineren, ieder moment van het jaar.
We lopen richting de gletsjer, opeens staan we voor een gat tussen de bergen in, waar ooit de gletsjer heeft gelopen. Hier sta je dan boven en voel je je zo klein tussen dit geweld, wat een gletsjer aanricht. Wat zijn er bijzondere plekken.
Op de terugweg gaan we via de andere kant van het meer terug. Door dat er veel gesteente met de jaren is los geraakt krijg je schitterende doorkijk momenten. Bij de hut Auberge du Sanetsch eten we warme ham met roomaardappelen: heerlijk. Daarna lekkere toetjes: het cakebrood met rozijnen van oma en kruidig ijs en warme appelcake met caramelsaus.
Simmenfalle
Via Gstaad, Zweisimmen, Lenk door naar Oberried.
Via een rotsachtig pad lopen we langs het water omhoog naar de watervallen. Het laatste stuk naar de Siebenbrunnenhutte is een verharde weg. Bij de hut laten we ons trakteren op koffie met schnaps en eigen room van de boerderij: heerlijk!
Een tocht naar de Flueseehorn en hier overnachten is een tocht die nog op ons verlangelijstje staat.
‘s Avonds hebben we op de camping een schitterende zonsondergang.
Panoramawandelingen
In deze omgeving kan je schitterde wandelingen lopen, met uitzicht van 360 graden. De auto parkeren we in Schönried, daar pakken we de trein naar Zweisimmen. Hier gaan we met de Rinderbergbaan omhoog. De schitterende uitzichten zorgen ervoor dat we de volle 2,5 uur in een ansichtkaart lopen. Met de stoeltjeslift gaan we bij Horneggli naar beneden naar Schönried.
De volgende dag gaan we met de Rellerlibaan omhoog over de Hugeligrat. Ook een schitterende wandeling. Bij het hoogste punt Hundsrugg dalen we af naar restaurant Sparemoos. Alleen de berghutten bij deze wandelingen, zijn te commercieel. Dat zijn niet de hutten waar wij ons thuis voelen. In Sparemoos nemen we de bus naar Zweisimmen en van daaruit met de trein naar Schönried.
Geltenhutte
Via Gstaad en Lauen, parkeren we de auto bij de Lauensee.
We proberen vandaag de hut te bereiken. De tocht begint door het bos, daarna loop en klim je langs een schlucht omhoog. Je loopt in een schitterend dal waar water overal aanwezig is, watervallen en beekjes wisselen zich af. Aan het einde van het dal gaat de weg stijl omhoog. Het zweet loopt in straaltjes van ons lichaam af. Het uitzicht is adembenemend en we stijgen boven de waterval uit. Bijna bovenaan lopen we onder de rotswand door, wat voel je je hier klein. Het is een waanzinnig
gevoel om hier te lopen, via een bruggetje over de schlucht, ga je door de weiden omhoog naar de hut. Het water stroomt hier overal, uitgesleten rotsen waardoor romantische waterpoelen ontstaan. Eigenlijk wil je hier van het pad af, en lunchen op deze plek, maar ik weet dat we daar geen tijd voor hebben.
Dan moet je hier overnachten, dat doen we zeker een keer.
De hut is een echte berghut, gemoedelijk en heerlijk eenvoudig eten, we genieten van de zon met een koffie met schnaps en room. De käseschnitt is 1,5 plak witbrood in een ovenschaal met een dikke laag gesmolten kaas, we smullen.
We sluiten de maaltijd af met eigen gebakken chocoladetaart. Elke hap streelt mijn papillen.
Met moeite verlaten we deze plek, het uitzicht op de waterval en gletsjer is er één uit duizenden. Het tweede stuk is halverwege gezekerd met staaldraad, in alle rust lopen we naar beneden. Bij de laatste afdaling komen we een kleindochter en oma tegen die in de hut gaan overnachten. We denken dat oma het op haar doorzettingsvermogen gered heeft, maar ze had het er erg moeilijk mee. Je probeert je voor te stellen dat je op zo’n leeftijd deze tocht nog zou kunnen lopen. Ik denk dat we dat niet mee maken, daarvoor lopen we te weinig tochten.
Iffigsee
De weg naar Iffigenalp is een kwartier per uur naar boven open alsmede een kwartier naar beneden. Zo wordt een éénrichtingsweg gecreëerd. Via haarspeldbochten, langs watervallen en bergwanden rijd je naar boven. Hier parkeer je je auto bij de hut en loop je omhoog naar het bergmeer. Door het prachtige weer zijn de weerspiegelingen schitterend. Bij de hut eten we een heerlijke Fitnessteller, varkenssteak met heerlijke soorten rauwkost.
Een super afsluiting van 2 weken Zwitserland.
De vakantie zit er weer op morgen vertrekken we weer naar Duitsland.
St.Martin
In dit sfeervolle schilderachtig dorpje vinden we een superleuke camping.
Rinand rijdt gelijk door naar boven.
Dat was niet de bedoeling, we mogen tussen de vaste plaatsen staan. Het is hier een stuk kouder dan in Zwitserland.
Het is herfst, de druivenpluk is nog in volle gang. Overal kleine steegjes waar je de vers geperste druiven ruikt. Natuurlijk proeven we in de vele wijnhuizen, de heerlijke wijn. Hier wordt bijna alles machinaal geplukt. We maken een wandeling door de wijnvelden en proeven een heerlijke chardonney. Hoe onooglijker de druif hoe zoeter de smaak.
Het is maar goed dat ik hier niet woon, want ik kan er niet van afblijven.
De avond sluiten we af in het restaurant op de camping. Bij het knappend haard vuur en de rug tegen de zijkant van de kachel genieten we van de laatste avond.
Rinand en Lies Korten.
COPYRIGHT Lies Bakker en Rinand Korten, 2009
