Tocht naar de Schmadrihutte

Tegenwoordig gaat bijna iedereen op vakantie. De een kiest voor de zon en uitrusten, de ander voor een actieve of culturele vakantie.

Wij kiezen voor de bergen, wandelen en klimmen. Dit jaar is het Zwitserland geworden.

Een paar tochten, bergen staan op het programma, waaronder de schmadrihutte. Een hut aan de voet van de Breithorn op 2262 meter. Voor deze tocht staat 4,5 uur je klimt normaal van 900 naar 2262 maar het is juni dus dan kan je voor verrassingen komen, veel sneeuw, water en gletsjers. In 8 uur bereiken we naar een heftige klim, meters sneeuw en verdwenen paden de hut. Voor al het laatste stuk denk je vind ik dit leuk? Maar veilig aangekomen bij de hut, geven de bergen om je heen een heel apart gevoel. De hut is in prima staat, we zijn alleen vannacht. De houtkachel is oud maar functioneert prima. Het hout is vochtig, ik maak buiten met een bijl het hout kleiner. Rinand maakt met behulp van kaarsen de houtjes droger. Na een uur hebben we eindelijk de houtkachel aan het branden. Ik pak een paar metalen kannen en haal water uit het meertje. Dit water verwarmen we op de houtkachel. De inrichting van de hut zou bij ons in het openluchtmuseum staan, maar wij redden ons er prima mee. Dan is er nog het toilet een apart hokje op de berg, houten plank en deksel, te bereiken via grote rotsblokken en door sneeuw. S ávonds branden we kaarsen, de petroleum is op.

De enige luxe is een heuse spaarlamp die op een zonnepaneel brand. Maar we zijn echt even een aantal uren terug naar vroeger geweest, een onvergetelijke ervaring. Wakker worden tussen de bergtoppen is geweldig, dit is niet de laatste berghut geweest we hopen dat we nog meer mogen beleven.